Giotaí aistriúcháin

Is iomaí réiteach a moladh do ghéarchéimeanna polaitíochta agus eacnamaíochta California. Seo ceann acu, éirí as úsáid an dollar agus aontas Airgeadaíochta Mheiriceá. Is simplí na hargóintí ar a shon. Deir an t-eacnamaí Paul Krugman, nuair a fhágann tír aontas airgeadra agus a hairgeadra féin a úsáid go dtugann seo an rogha di an t-airgeadra sin a dhíluacháil. Cuireann seo costas níos ísle ar tháirgí na tíre do thomhaltóirí timpeall na cruinne, a thugann seo borradh d'easportálacha agus do chruthú post ar deireadh thiar. Bíonn an borradh geilleagrach seo mar bhonn ag an bhfás. Maith go leor, ní faoi California a dúirt Krugman é sin. Dúirt sé faoin nGréig, faoi Éirinn is faoin bPortaingéil a dúirt sé é. Dá n-oirfeadh sé dóibh sin cad chuige nach bhfeilfeadh sé California. Is fearr na hargóintí ar son Caifornia an limistéar dollar a fhágail ná i gcás na hÉireann nó na Gréige. Ceann acu is ea go bhfuil California níos measa as.

Le blas ceart a fháil ar dheisbhéalaí Virgina Woolf, bheadh ort í a fheiceáil cruinnithe lena cairde féin. Ba nós rialta é ag cúigear nó seisear acu seo casadh lena chéile gach seachtain i ndiaidh dinnéir ina teach sise nó i tdeach a deirféár Vanessa, agus ba ghnách go mbíodh duine nó beirt den ghlúin óg i láthair. Ba sa ról sin dom a chuaigh mé scata babhtaí... Ba go neamhfhoirimiúil a bhí na socruithe, ach is maith athuig gach duine sprioc an choinne, is é sin comhrá a raibh tathag ann a bheith againn. Agus seo san intinn againn, ní bhíodh aon deochanna ar fáil ach caife, óir ba shóbráilte is ba stuama do dhaoine liteartha an t-am sin Is gearr a tuigeadh dom go raibh nádúr na na gcoirmeacha ceolfhorine sna comhráite seo. D'fhéadfaí a rá go gcuirtí scór ar fail nahc mór, mar gut na teamaí céanna a thainig aníos i gcónaí - an difear idir an ghlúin óg agus an tseanghlúin, an difear idir an péintéir agus an scríbhneoir, agus mar sin de.