Léirmheas drámaíochta: BROS Romeo Castellucci

BROS Romeo Castellucci

@OReillyTheatre

Drámaíocht apacailipteach a ionsaíonn na céadfaí/cloigeann. D'fhág go leor daoine an seó. Bhí sé fíordheacair fanacht san amharclann. Brúidiúlacht fhuilteach fhearúil phóilíneach ó thús deireadh agus gleo cluastolltach. Fíor-mhíthaitneamhach.

Is dócha gurbh é an sprioc cur as don slua. D'éirigh leo sa mhéid sin. Tinneas cinn orm fós ag cuimhneamh air. Ní raibh stad leis an ngleo damanta. Dord míofar bodhraitheach, squibeanna/gunnaí ag pléascadh de shíor. Dochreidte dian mar eispéireas don lucht féachana.

Go mion minic an pointe a theastaigh uathu a dhéanamh deineadh é agus ansin leanadh den phaidir chapaill (a lascadh) ar feadh 5 nóiméad eile. Bhí fonn sách mór orm fágáil. Ní raibh aon scéal ann. An fhógraíocht luaigh sé rud a thabharfadh turgnamh príosúin Stanford chun cuimhne.

Ach is mó de thurgnamh a bhí ann cad is gá a imirt ar lucht féachana le go bhfágfaidh siad seomra amharclainne. Na pointí tábhachtacha atá le déanamh maidir le fearúlacht, póilíneacht, faisisteachas cailleadh iad i dtaibhléiriú taibhseach as íochtar ifrinn. Dráma uafásach/uafáis.

An raibh maitheas éigin ann? Mar spectacle b'fhéidir, mar thurgnamh, ach tá míle is céad rud gurbh fhearr liom mo chuid ama ar an gcruinne seo (teoranta mar atá sé) a chaitheamh air ná ar a leithéid seo.

 (Ag léamh thuairimí daoine eile dom feictear dom go mb'fhéidir gur daoine a bhí suite in aice thosach an ardáin is mó a d'fhág. Gach seans go raibh an fhuaim agus an torann níos pianmhaire ann).

Alt faoi san Irish Times anseo. Dá mbeadh sé léite agam roimh réidh b'fhéidir go ndéarfainn liom féin 'Dhera ní dócha go mbeidh sé chomh dona sin' Ach bhí. Agus i bhfad níos measa.  https://www.irishtimes.com/culture/stage/2022/09/29/i-discover-myself-thinking-that-maybe-an-idea-is-too-much-then-i-decide-no-its-not/

 

Clóscríbhneoir: Tobdhánta clóscríobháin

Cad a thabharfá ar dhánta ar an bpointe boise? Tobdhánta? Cad faoi...

• Meardhánta meargánta
• Guerrfhilíocht ghasta
• Filíocht fad a fhanair

Bhain mé triail as a leithéid a dhéanamh ag an micreafhéile Aon Scéal? i mBaile an Sceilig. Chum mé dánta in áit na mbonn ag freagairt d’iarratais ón bpobal. Thug daoine focal nó dhó mar spreagadh dom agus thosaigh mé ag bualadh liom ar sheanchlóscríobhán. Chabhraigh teorainneacha an chórais (agus an taibhléirithe ar fad - bhíos i seomra callánach broidiúil) chabhraigh siad liom glacadh leis na botúin chló agus le srianta éagsúla an chlóscríobháin mar bhealach chun cur le próiseas na cruthaitheachta.

Is dócha go mbainfidh mé triail as arís amach anseo ach go gcuirfidh mé srian leis an líon dánta a scríobhfaidh mé. Bhí cuid de na daoine ag tógáil an piss leis na moltaí - scríobhas dán amháin ar carbon monoxide alarm mar shampla. Bhí mé sásta triail a bhaint as mar gurbh é an chéad uair agam é, ach ní dhéanfainn a leithéid arís! Seans gurbh fhearr tabhartas do charthanacht a iarraidh ó éinne a dteastaíonn dán uathu. Bhronn mé na dánta, a clódh ar pháipéar galánta móide greamáin dheasa, ar na daoine a bhí tar éis na focail inspioráide a thabhairt dom ag tosach na hócáide.

An chéad dán a scríobh mé bhí sé togha, ach is in olcas a chuaigh siad ina dhiaidh sin! Obair mhór mhaslach a bhí ann le fírinne a d'fhág pian sa chloigeann agus trálach sa lámh, ina dhiaidh sin píosa spraoi a bhí ann agus cruthaíodh roinnt dánta spéisiúla.

Seo thíos torthaí na hiarrachta. B'fhéidir go mbeidh ort zúmáil isteach. 'Bándearg' an chéad fhocal a tugadh dom. Feicfear nach féidir dearmaid ná botúin a ghlanadh i gcónaí - ní mór fuineadh de réir an chlóscríobháin!