Léirmheas drámaíochta: BROS Romeo Castellucci

BROS Romeo Castellucci

@OReillyTheatre

Drámaíocht apacailipteach a ionsaíonn na céadfaí/cloigeann. D'fhág go leor daoine an seó. Bhí sé fíordheacair fanacht san amharclann. Brúidiúlacht fhuilteach fhearúil phóilíneach ó thús deireadh agus gleo cluastolltach. Fíor-mhíthaitneamhach.

Is dócha gurbh é an sprioc cur as don slua. D'éirigh leo sa mhéid sin. Tinneas cinn orm fós ag cuimhneamh air. Ní raibh stad leis an ngleo damanta. Dord míofar bodhraitheach, squibeanna/gunnaí ag pléascadh de shíor. Dochreidte dian mar eispéireas don lucht féachana.

Go mion minic an pointe a theastaigh uathu a dhéanamh deineadh é agus ansin leanadh den phaidir chapaill (a lascadh) ar feadh 5 nóiméad eile. Bhí fonn sách mór orm fágáil. Ní raibh aon scéal ann. An fhógraíocht luaigh sé rud a thabharfadh turgnamh príosúin Stanford chun cuimhne.

Ach is mó de thurgnamh a bhí ann cad is gá a imirt ar lucht féachana le go bhfágfaidh siad seomra amharclainne. Na pointí tábhachtacha atá le déanamh maidir le fearúlacht, póilíneacht, faisisteachas cailleadh iad i dtaibhléiriú taibhseach as íochtar ifrinn. Dráma uafásach/uafáis.

An raibh maitheas éigin ann? Mar spectacle b'fhéidir, mar thurgnamh, ach tá míle is céad rud gurbh fhearr liom mo chuid ama ar an gcruinne seo (teoranta mar atá sé) a chaitheamh air ná ar a leithéid seo.

 (Ag léamh thuairimí daoine eile dom feictear dom go mb'fhéidir gur daoine a bhí suite in aice thosach an ardáin is mó a d'fhág. Gach seans go raibh an fhuaim agus an torann níos pianmhaire ann).

Alt faoi san Irish Times anseo. Dá mbeadh sé léite agam roimh réidh b'fhéidir go ndéarfainn liom féin 'Dhera ní dócha go mbeidh sé chomh dona sin' Ach bhí. Agus i bhfad níos measa.  https://www.irishtimes.com/culture/stage/2022/09/29/i-discover-myself-thinking-that-maybe-an-idea-is-too-much-then-i-decide-no-its-not/