Seo na rudaí nár éirigh leo éalú ó m'fhillteán dréachtaí, agus cúpla rud fánach eile le cois...

Eoin P. Ó Murchú ag caint i gceanncheathrú Twitter faoi na meáin shóisialta agus an Ghaeilge.

Tuesday, 14 August 2018

Nótaí ullmhúcháin d’aiste ar Shomhairle MacGill-Eain (lán le botúin, earráidí agus gan slacht)

2 stair na gaidhlig
3 cosúlacht gaeilge gaidhlig, ar athraigh do thuiscint ar an nGaelachas.


Na tréithe is suntasaí i bhfilíocht Shomhairle

trí chineál dáin ag Somhairle

grá, polaitiúil, cogadh, eorpach/cummanach.

stuif polaitiúil ábhar ciotach, rófhollasach, ródhthracht i mbun chraobhscaoileadh an deá-scéala

beirt bhan i dánta d'eimhear, nessa ní shé, ciméra de na mna éagsúla dar thug se grá

chuir somahirle milleán air fein nach ndeacaigh sé le troid a chur ar Franco agus b'shin an fáth nach n-éireodh lies leis an mbean.

Ard-Mhusaeum na h-Eireann
gaoid - smál

ag déanammh brachaidh
ní dhearna mise ach rud ar bith ach ardmhusaem na heireann

( is suntasach seo na haiteanna a bhfuil comharthaí dátheangacha éigin iontu, rud a théanna i bhfeidh ar thíortha a cheile na Breathnaigh agus Albanaigh, rud a luaitear inniu. glaschú

arís eile tá teipthe air mar a theip sa roghainn, ach is ann dó fós, samhlaím go dtagraíonn seo do lucht na réabhlóide síoraí a chreideann i dtólamh go bhfuil siad ar leac na réabhlóide, rud ar léir ar pholaitíocht an linne seo fiú amháin. Ós rud é gur ann don lucht oibre is ann don seans go mbeidh réabhlóid ann arís agus níos  bualadh ar  Conghaile, cé gur bhá

bua na teipe, laochra a chur i gcomórtas le laochra a chuid scéalta féin. gafa amach is amach le samplaí roimhe sa  dan A' Bhuaile Ghréine

Lia Fáil áit a n'insealbhítí ríthe á nascadh leis an nglantóir sráide, ach tá níos mó ná sin ann cinnte mar gur ghlantóir sráide a bhí in Ó Conghaile féin, post a bhí ag a dheartháir agus ag a athair leis. Is tríd an obair seo a tháinig forbairt ar an mbaint a bhí aige leis an gceardchumannachas.



A' Bhuaile Ghréine

Déanann sé a ghrá a cur i gcomparáid le banlaochra an traidisiúin bheil

Deirdre- thit i ngrá le Naoise, chuir an rí ruaig uirthi, maraíodh Naoise,

Úna Nic Dhiarmada tinn le grá, tomás níor lig a muintir dó í a phósadh, Áth an Donóige, tháinig an teachtaire ansin

agus cinn na stair leis, bean Mhic Ghille Bhríghde
ach an bhfuil an iomad ann, nach bhféadfadh gur duine ann féin í, nach leor liodan de phearsana le cur síos uirthi?

is ionann í agus Deirdre, Maud Gonne, cailíní as na hamráin, Una Thomáis Láidir ach ní leor iad le cur síos ar áilleacht s'aici seo. Chuirfeadh sé an dan díreach ag feidhmiú di, le go bhfeádfadh sé an uile áilleacht a bhí ann riamh a cheapadh ann chomh maith le súáilcí thíortha na hEorpa.

Ach ní eisean aon cheann d'fhir na mban sin, Naoise, nó Tomás Ua Custi nó Bertrans nó Fionn mór no Diarmad. tá air bheith ag breacadh filíochta agus áilleacht seo na n-áilleacht a fhoirfiú agus a choinneáil ann di.

Ta leugach age arís anseo.

Ban-Gháidheal

frithghiúdachas ann

sclábhaíocht a bhfuil seantaithí againn uirthi ó scéalta na hÉireann An Braon Broghach

frithreiligiúnda, airiím seo mar rud polaitiúil. cumannach

Labhair t'eaglais chaomh
mu staid chaillte a h-anma thruaigh
agus leag an cosnadh dian
a corp gu sámhair dhuibh an uaigh

agus tá ráite ag d'eaglais, maidir lena hanama caillte truamhéilacha agus dísligh an luain gan stad a copr
isteach i sícháin dhibh na huaighe.

nach fiú faic na fírde focail na heaglaise,

gur ghuigh daoien chun dé arán a thabhairt dóibh ach nár tugadh gr ghuigh siad chun Stailín agus gur tugadh dhá thrucail chucu., scéal apacrafúil

Hallaig
an fia, mar atá is coin is madaidhean-allaidh,

Aisling agus Tóir An Slánú i bhFilíocht Shomhairle MhicGill-Eain an sagart Máire Ní Annracháin

cosúlachtaí suntasacha idir seo agus coilltean ratharsairm  tógtha leis na huirlisí céanna

cónascadh na staire agus na meitifisice, anáil na staire ann

ach ga le nóta mínithe, ní féidir é a thuiscint gan cuid mhór a bheith ar eolas agat faoi, faoi stair na haite agus stair ghinearálta na hAlban,

cruthaíonn an dán réiteach trí úsáid a bhaint as teanga fhileata an simri láithreahc agus fháistineach, agus an paradacsa go bhfuil an t-olc féin páirteach sa slánú(bua na teipe, íobairt fola lucht 1916)

an fhís agus an tóir an dá phríomstráitéis a ndéanann sé dul i ngleic leis an olc,
samhlaoid na coille mar eochair. dhá choil atá ar ratharsair inniu, toradh ar shlad an phladóra,

tagairt do chomhthíos na coille giuise,(ce gur uirthi seo atá Coilltean Ratharsair bunaithe) ní gairdín aoubhnis Pharthais anois í ach coill an pohlandóra,

Uaibhreach a nochd na coilich ghiuthais
ag gairm air mullach Chon an Rá
díreach an druim ris a' ghealaich -
chan iadsan coille mo ghráidh.

Is coill fhiáin í coill Hallaig

alt le John MacInnes 1975 for the landscape is a Gaelic Landscape. Yet equally palapble is the Romantic sensibility of the poem... Through his genius, both the Gaelic sense of landscape, idealised in terms of society, and the Romantic sense of communion with Nature, merge in a single vision, a unified sensibility.

Is í an mheafaireacht, thar aon rud eile, atá i gceist, ach feicfimid nach í na mheafaireacht amháin a dhéanann an bheart.

Is mar mheafar a chuirtear inar láthair ar dtús báire é.

's tha mo ghaol aig Allt Hallig
'na craoibh bheithe, 's bha i riamh...

tha i 'na beithe, 'na calltuinn
'na caorunn dhíreach sheang úir...

tá an meafar agus an dán nasctha ar fad leis an stair,

comhairle mháir ní ainnn maidir le haimsirí na mbriathra, an al agus an af a nascadh le chéile, tá sruth ama ann mar sin dar léi agus is cinnte go bhfuil seo ann, ach gan bheith mar leitheoir an bhfuil seans go nglacfaí leis mar aimsir ar leith. Tá a leithéid tugtha faoi deara agam agus mé ag déanamh iarrachta you an Bhéarla a aistriú cé gur 'you' tríd síos a bheadh i ndan is féidir leis a athrú

creideann an phearsa go bhféadfaí an foréigean agus an scrios a chur ar ceal lena macasamhail d'fhoiréigean. Cuireann sé a mhuinín sa ghrá, a mharóidh an fia ama. rud aisteach e seo bu os cionn le gnáth smaonte faon ngra, , sainráiteas hallaig og bhfuil na t-olc mar chuid den slánú, éirí amach

is fia an ama a mharófar. Ta fia eile aige i gCoin is Madaidhean alla atá n os cionn ar fad le fia Hallaig, anseo is a ghrá atá ann.

thig peilear á gunna Ghaoil
's buailear am fiadh a tha 'na thuaineal
a' snótach nan láraichean feóir;

Ó Coill go Barr Ghéaráin
Somhairle MacGill-Eain
Na Danta maille le haistriúcháin Ghaeilge le Paddy Bushe

sa réamhfhocal le Seamus Heaney(nach léir gur aistriúchán é)

"bhí sé...teanntaithe idir nua-aoiseachas agus an traidisiún"

ardstíl urlabhra chomh sean le Hóiméar

"I bhfilíocht MhicGill-Eain, fíoras fisiciúil is ea an taobh tíre agus tá gné mheitifisiciúil leis chomh maith. Na crainn bheithe i Hallaig', mar shampla go príomha is beitheanna geala iad ag fás i ngleann uaithne áilelacht choscrach ag baint leo, ciúin agus aonrach"

"níos uilí ná a lonnaíocht san am i láthair"

Hallaig

'Tha tìm, am fiadh, an coille Hallaig’

Tha bùird is tàirnean air an uinneig
trom faca mi an Àird an Iar
’s tha mo ghaol aig Allt Hallaig
’na craoibh bheithe, ’s bha i riamh

Uaibhreach anochd na coilich ghiuthais
a’ gairm air mullach Cnoc an Rà,
dìreach an druim ris a’ ghealaich –
chan iadsan coille mo ghràidh.

Tha iad fhathast ann a Hallaig,
Clann Ghill-Eain ’s Clann MhicLeòid,
na bh’ ann ri linn Mhic Ghille Chaluim:
chunnacas na mairbh beò.

’s nuair theàrnas grian air cùl Dhùn Cana
thig peilear dian à gunna Ghaoil;

’s buailear am fiadh a tha ’na thuaineal
a’ snòtach nan làraichean feòir;
thig reothadh air a shùil sa choille:
chan fhaighear lorg air fhuil rim bheò.

Tha tím am fiadh, an coille Hallaig,

cumtha ag an am céanna dar le
draíocht, meafar, crainn ag glacadh áit a sheanmhuintire, crainn dhúchasacha,fís osnádúrtha a bhí aige
pearsantachtaí na talún baineann, flúirseacht, torthúlacht baineann. combhá an dúlra, tá fís aige, déanann iarracht an fia a mharú.

is le foréigean a dhéanann sé sin

tá na daoine beo sna crainnte a a mbíodh a dtithe, fanfaidh somhailre orthu filleadh air mura bhfilleann rachaidh sé an fia a mharú


Coin is Madaidhean Allaidh
madraí allta á leanúint a chuid dánta gan scríobh go bhfuil siad ag teacht le hionsaí a dhéanamh air sin a chumhachtach is atá a ghrá. agus iad ag leanúint a ghrá, sin an spreagadh aige agus a ghrá a leanúint  gan stad ná staon
an fia seo is

"fiadh do bhóidhche ciúine gaolaich,'

tá na madraí, tírdhreach scéiniúil, sceirdiúil atá ann, fuil agus colg, ocrach, sléibhte crochta, lomáin chrua, tafann agus búireanna na gcon i gcluas an fhile. Cuing agus dualgas na cruthaíochta agus na filíochta. Ta an brú seo air , ach fágann go millfidh madraí seo na hionspráide an rud a dtugann se gra dó.

Yet each man kills the thing he loves,
By each let this be heard,
Some do it with a bitter look,
Some with a flattering word,


Mar a bhí ag Wilde i bhfad roimhe seo i Ballod of Reading Gaol.

 


an féidir gur na madraí céanna a dhéanann file as déanann siad fear ródhíocasach, rósmaointeach as agus is ea sin a mhilleann an grá air?

An Roghainn
Choisich mi cuide ri mo thuigse
an fíor do bhfuil do ghrá le pósadh

tá bé nó neach éigin ag siúl leis agus tugann seo cead dó caint air seans.


bacann se an mothúchán ata ag éirí an, tá fhios agam gur fíor cén mhaith dom bréag a rá

Ciamar a smaoinichinn gun glacainn
an rionnag leugach óir,
gum beirinn oirre 's gun cuirinn i
gu ciallach 'na mo phóc?

Cha d' ghabh mise bás croinn-ceusaidh.
an éiginn chruaidh na Spáinn
is ciamar sin bhiodh dúil agam
ri aon duais úir an dáin?

ach dá mbeadh an rogha arís aige léimfeahd sé, is cosúil gur cúraí teaghlaigh a choinnigh siar é, ach is fusa briathar ná comhlíonadh.



500-850 dál riata

le chéile ansin ó 850 go 1200 ach hibrideach

1200 go 1650 ghaelú na halban

ó 1650 ar aghaidh scrios ar an gcultúr ar an da chuid ag bogadh óna chéile,

wilson mcleod divded gaels

beag ón treimhse sin a phléann le tuairimí daoine faoina chéile,

dearthár mór agus deir sé nach gcabhraíonn sin, ach ar ndóigh déarfadh,

cóilíniúil, gur deacair glacadh leis

cúige cultúrtha

coiste in 1805 a dúrit go raibhadar tráth nach mór mar an tír chéanna, fíric atá folaithe go hiomlán ar mhuintir na hÉireann inniu

an 16ú céad déag, an Gael cuanreubtha

go raibh na Gaeil ann roimh na hÉireannaigh

go bhfuil difear idir lucht léinn agus an gnáthdhuine

agus ta na traidisiúin phobail níos faide óna cheile

Seán Mac Guaire mar chóilíneacht thar sáile


Máire Ní Annracháin The Highland Connection: Socttish Reverberations in Irish Literary Identity


affinities in time and space

mother-country/daughter country, cultural continuum, culture province, coloniser / colonised.[i] Irrespective of one’s preferred model, by the start of the twentieth century the two poetic traditions had diverged


Sorley McLean’s ‘Hallaig’, whose iconic status is even higher than Ó Ríordáin’s ‘Adhlacadh mo Mháthar’, creates a small miracle with its salvific reversal of the norm, telling of a vision of the people of the  Isle of Raasay who had been cleared from their land and were now long dead. They are seen alive in the very trees that supplanted them:
’s tha mo ghaol aig Allt Hallaig
’na craoibh bheithe, ‘s bha i riamh. . . .
tha i ’na beithe, ’na calltuinn,
’na caorunn dhìreach sheang ùir. . .
Chunnacas na mairbh beò.
 (and my love is at the Burn of Hallaig, / a birch tree, and she has always been /. . . she is a birch, a hazel, a straight slender young rowan / . . . the dead have been seen alive)[ii]


. Tá an argóint ann gur cuireadh a lán a bhféadfaí a chur in iúl tríd an meafar tríd an domhan eile.

Nar tharla se ach le déanaí go raibh tuiscintí meafracha bualte anuas ar neacha osnádúrtha.

glanadh ar shíul na nArdchríoch


1981 educaton (scotland) act gur aithníodh an gaidhlig go hoifigiúil
1777 highland (gaelic ar dtús) society of london.

cin na héireann nasctha níos mó leis an náisiúnachas

Mod a tosaíodh sa bhliain 1892 in Oban

new gaels tar éis 2000 r nós na nuachainteoirí

2006 ar an meánscoil a tosaíodh i dtús ama.


Sorley Maclean's answer to Job

Máire Ní Annracháin

cloch a fhágáil ar charn, one of humanity's enduring responses ahas been to produce text.
níos mó anois na riamh cheana ce nach litríocht a thuilleadh í.
wisdom literature


go ndéantar iompú bun o scionn ar an rud gaelach go mbeadh an trídhreach faoi bhláth agus ceannaire ar fónamh.

tha mo ghaol aige allt Hallaig...
tha i na beithe, na calltuinn,
'na caoruinn dhíreach sheang úir...
chunnacas na mairbh beó.


dar léi gur iarracht é seo ar an talamh bánaithe agus bás an duine a athrú ina rud olc ar fad ach go dteipeann ar an bhfís


luaitear na scéálta traidisiúnta nuair a a sheoltaí laoch óg le gníomartha gaisce a dhéanamh i dtíotha i bhfad as, an Ghréig agus an Spáinn agus go mbíonn grá ar a fhilleadh dó da thoradh.

ach in An Roghainn

Ciamar a smoinichinn gun glacainn
an rionnag leugach óir,
...
Cha d'ghabh mise bás croinn ceusaidh
an éiginn chruaidh na Spáinn

(bhfuil seo iomarcach? á chur féin i gcomparáid le hÍosa? Is dóigh liom go bhfuil.

is ciamar sin a choinnichinn
ri beithir-theine ghráidh?
the tunderboplt of love (caor thintrí)



Gaoir na h-Eórpa
simplí ag an tús

a nighean a chúil bhuidhe, throm-bhuidh ór-bhuidh,
fonn do bhéoil-sa 's gaoir na h-Eórpa


ach is an grá a bhuann ar deireadh

cha bhiodh masladh ar latha-ne searbh 'nad phóig-sa
arís eile is tábhachtaí an grá dó ná an rud polaitiúil

ceist an ghrá agus ceist pholaitiúil eorpach le hais a chéile.


Tha an saoghal fhathast álainn /ged nach eil thu ann.'

léiríonn sé gur theip féinfhuath go pointe nach raibh ann ach sríobh.


Caor thine- beothir-theine

an grá mar ghalar

Níor shearbh masla ár laethanta phóg i do bhéal

a' bhrúid 's am meáirleach air ceann na h-Eórpa
's do bheul-sa uaill-dhearg san t-seann óran?

Clár na comharsheilbhe : forógra Pháirtí na gCumannach aistriúchan Gaeilge Pairt c na hé

Marx agus Engels gur púca, nó taibhse, hobgoblin an Bhéarla


tá sé ag rá go mbéarfaidh grá na mna seo bua ar bhochtaineacht na mná seo.

"long nan Daoine gu daors' a mhór-shluaigh"

Seo an dearcadh polaitiúil gurb ionann gan cloí le cummanachas agus bheith daor.

Stailíneach a bhí ann go dtí lár na 1940dí







No comments:

Post a Comment